Kulis.az gənc şair Ulucay Akifin “Leyla və qağayı” adlı yeni şeirini təqdim edir.
Torpaq bütün sevdiklərimizi yedi, dostum.
Bütün körpələrin qanını içdi amansızca
və bu yaz asfaltın altından
neçə bənövşə çıxa bilməyərək
intihar etdi torpaq altında,
ana bətnində öldürülən
körpələr kimi.
yəni bu yaz hər şey
bir başqa oldu, dostum.
Gözləmədiyimiz qədər “bir başqa”
və pis...
Torpaq bütün sevdiklərimizi yedi, dostum.
və
Dünən
“Sülh üçün əlimizdən gələni edirik” deyən lider
bu gün
son model silahlarını təqdim etdi bizə.
“Bu silah Dünyanı iki dəfə məhv edə bilər”
dedi gülümsəyərək,
qamaşan dişlərini göstərdi bizə.
Yəni bu gün
daha böyük yük düşdü üstümüzə.
Tanrım,
bütün doğmalarını müharibədə itirən
Suriyalı Əhmədin fəryadı
fon musiqisi kimi getdi xəbərlərdə,
Bir gün sonra aclıqdan öləcək
Leylanın göz yaşlarını da
iki saniyə göstərdilər.
Yəni bu gün bizi
bu gün bizi bir az da məhv etdilər.
Dənizdən sonuncu balığı
oğurlayan qağayı da öldü aclıqdan.
Ölərkən,
ona baxan ac qağayılar
keçdi gözünün qarşısından.
Tanrım,
nələrisə səhv etdik,
səhv etdik lap əvvəldən.
Bədənimiz yerin cazibə qüvvəsinə uduzdu,
Ruhumuzsa göylərin.
İndi sağalan yaralarımın da
yeri göynəyir.
