Kulis.az şair Qismətin tərcüməsində Ömər Xəyyamın bir neçə rübaisini təqdim edir.
İçin təmiz deyilsə, vurnuxma ora-bura,
Çox da xoca olmusan, adam hara, sən hara?!
Başa düşdüm gözəldi: xirqə, təsbeh, səccadə...
Tanrı aldanarmı heç səncə bütün bunlara?
Hardasan? Yorulmuşam, səs ver mənə, bir az səs,
Hanı sənin işığın? Zülmətin qara qəfəs.
Cənnətini namazla qazanırsa bəndələr,
Harda qaldı de sənin cömərdliyin onda bəs?
Xəyyam, çox günahkaram deyibən batma yasa,
Boşla dərdi-qüssəni, ömür fani, gün qısa.
Gərək günah olsun ki, Tanrı da bağışlasın,
Rəhmət nəyə gərəkdir, əgər günah olmasa.
İnandım ki, böyüksən, çoxdur gücün, qüvvətin,
Min ərməğan vermisən, tükənməyib sərvətin.
Yüz il günaha batıb öyrənmək istəyərdim,
Günahmı əbədidir, yoxsa sənin rəhmətin?
Vallah mən seçməmişəm dünyada yaşamağı,
Ömür nəydi desəniz – heyrətimin artmağı.
Mən könüllü getmirəm gəldiyim bu dünyadan,
Niyə gəlib yaşadıq, niyə gedirik axı?
Düşüncəyə, ağıla dəyər vermirsə həyat,
Ağılsızın olursa pul-para, ev, bağ-bağat.
Gətir şərab gillədək, başdan çıxsın ağlımız,
Bəlkə onda bizi də bəyəndi bu camaat!
