Mən səndən ölürdüm
Furuğ Fərruxzad
Mən səndən ölürdüm
Amma sən mənim yaşamımdın
Sən mənimlə gedirdin
Sən məndə oxuyurdun
Mən parkları bekar gəzdiyim zaman
Sən mənimlə gedirdin
Sən məndə oxuyurdun
Sən qarağacların arasından, eşq sərçələrini
Pəncərənin səhərinə çağırırdın
Gecə təkrarlandığında
Gecə bitmək bilməyəndə
Sən qarağacların arasından, eşq sərçələrini
Pəncərənin səhərinə çağırırdın
Sən çıraqlarınla gəlirdin küçəmizə
Sən çıraqlarınla gəlirdin
Uşaqlar getdiyi zaman
akasiya salxımları yatınca
Və mən aynada yalnız qalınca
Sən çıraqlarınla gəlirdin...
Sən əllərini bağışlardın
Sən gözlərini bağışlardın
Sən mehribanlığını bağışlardın
Mən acdığım zaman
Sən həyatını bağışlayırdın
Sən işıq kimi səxavətliydin
Sən lalələri dərirdin
Və saçlarımı örtərdin
Saçlarım çılpaqlıqdan titrədikləri zaman
Sən lalələri dərirdin
Sən yanaqlarını yapışdırırdın
Döşlərimin iztirabına
Və mənim
Artıq deməyə bir sözüm qalmadığında
Sən yanaqlarını yapışdırırdın
Döşlərimin iztirabına
Və dinləyirdin
Sızıldayaraq axan qanımı
ağlayaraq ölən eşqimin səsini
Sən dinləyərdin
Amma görmürdün məni
Farscadan tərcümə Türkan Urmulu
