Kulis.az Günel Xəzəlin yeni şeirlərini təqdim edir.
Qaranlıqdan gözlərim qamaşanda
hər dəfə işıq dadıma çatdı-
"Hər şey yaxşı olacağ"a inandım.
Həyatımdakı boşluğu
dadlı - duzlu göz yaşım doldurdu-
aciz olmaqdan utanmadım.
Boz şəhərdə anam təbiətin nəfəsini
səmadan aldım-
azla yetinməyi bacardım.
Hələ də bir doğmam varmı , yoxmu
deyə narahat olmadım-
ehtiyacı olanlardan qaçmadım,
ehtiyacım olanları çağırmadım, arzuladım -
özləri gəldi.
Çətin günlərdə, yuvasız, pulsuz
ac qalmaqdan qorxmadım-
kimsəsiz olmayım deyə
sevmədiyim adamlara sığınmadım.
Qınaqlara tənzimləmədim
yaşam tərzimi.
Tərifə hesablamadım
savablarımı.
Günahlarımın üzünə durmadım-
tövbəylə tumarlayıb,
könlünü aldım.
Yaşadığım gözəl evdə də
yoxsul evdə də
ən sevdiyim yer pəncərə önü oldu-
Ömrün hər otağında
içimdəki mənzərədən rahatlıq tapdım.
Əlbət bezdiyim də oldu
üsyan etdiyim də
amma hər dəfə
qoluna girib, başımı çiyninə söykədiyim
ümidim oldu.
Məyusluğa məğlub olan ümidlərimsə
məni inandırdı-
Mən inandım, inandırıram, siz də inanın:
Hər şey yaxşı olacaq...
“Bir parç əlvida”
Hazırladım yol çantanı.
Bir, iki sevdiyin, jasmin qoxulu
xatirə qoydum-
yuyunarsan əyləncədən çirkləndikcə.
Nanəli təəssüf məcunun burdadır
dişini əsəbdən sixanda biri birinə
külünü təmizlərsən "kaş ki"lərin
gündə azı iki dəfə:
səhər və gecə...
İsti sözlər yığmışam bir xeyli
soyuq sükutlarda üşüməyəsən
başqa?! heç nə!
çıx qapıdan arxanca
bir parç əlvida atım.
